Pięćdziesiąt lat temu było więcej śniegu, za to mniej samochodów, słupów i latarni. Nie ma już Zaułka Browarnego, za to są punktowce na podwórku, nie ma kaplicy św. Karola Boromeusza jest kościół św. Ignacego Loyoli, nie ma też hali targowej na Zielińskiego, jest w jej miejscu bazar.

Kładka nad Widawą (nieczynna)

Kościół przy ul. Agrestowej

Skórnik czyli dawne wzgórze Riemanna, dawniej można było oglądać z niego panoramę Sudetów łącznie z Masywem Śnieżnika

Kamienica nr 69

Dom parafialny kościoła św. Barbary

Fragment mapy z roku 1909 z Małą Sobótką oraz stawem, który kilka lat później zasypano, a następnie zorganizowano tu wysypisko śmieci . Na szczyt Małej Sobótki prowadziły trzy ścieżki częściowo wyłożone kamiennymi stopniami a na nim stała drewniana altana z której można było oglądać panoramę Sudetów. Fot. Teren ten w całości należał aż do roku 1928 do gminy Krzyki, znajdował się poza granicami Wrocławia. Podobnie jak w przypadku górki Pafawagu przy Kruczej w związku z planami budowy osiedla wysypisko trzeba było zlikwidować i dostosować do celów rekreacyjnych i tak powstała górka, którą znamy do dziś.

Mapy pokazują zmiany, jakie dokonano w kształcie Małej Sobótki
Po lewej fragment planu miasta z roku 1928, na którym widać górkę w postaci, w jakiej powstała na przełomie XIX-XX w. z inicjatywy BVV. Była ona jednym z elementów mających upiększyć otoczenie nowo powstałej obwodnicy kolejowej takim jak np. leżący po przeciwnej stronie torów Plac Dębowy (Eichenplatz) czy położone nieco dalej Wzgórze Riemanna (Skórnik). Widać tu kopiec o nieregularnym planie z trzema ścieżkami prowadzącymi na szczyt wyłożonymi kamiennymi schodkami. Obok górki powstało wysypisko odpadów.
W środku fragment planu z roku 1938, tutaj widzimy Małą Sobótkę w kształcie znanym do dziś, w miejscu gdzie znajdowało się wysypisko jest obecnie szczyt wzniesienia, dawna górka została zredukowana do poziomu łagodnego stoku, a częściowo na jej miejscu poprowadzono jezdnię, natomiast na zachód rozciągnięto długi stok z dwiema wydrążonymi rynnami - torami saneczkowymi.
Po prawej oba plany nałożone na siebie, widać także inne istotne zmiany, jakie zaszły w zabudowie okolicy: budowa osiedla Leedeborn i domów przy ulicy Modlińskiej w miejscu ogródków działkowych, powstało także kąpielisko przy ul. Skarbowców.

Tabliczki wskazujące poziom wody w czasie powodzi w roku 1903 i 1997 na ścianie szklarni w Ogrodzie Roślin Leczniczych AM

Ulice Gaju (osiedle bloków przy ulicy Widnej, Ślicznej i Wieczystej wbrew nazwie nadanej przez spółdzielnię mieszkaniową to Gaj a nie Huby). Jak widać na porównaniu dzisiejsza ulica Śliczna nie ma nic wspólnego z dawną Cretiusstr. a Helmutstr. tylko częściowo pokrywa się z aleją Armii Krajowej