Późnobarokowy kościół pw. śś. Stanisława Kostki i Jerzego wzniesiony został na planie krzyża greckiego z kolistą nawą centralną. Jest budowlą orientowaną, murowaną, otynkowaną, częściowo podpiwniczoną. Do kolistej nawy centralnej otwarte są płytkie jednoprzęsłowe ramiona, mieszczące prezbiterium od wschodu, chór muzyczny od zachodu, oraz wbudowane w 1818 r. loże (po południowej i północnej stronie nawy). Za prezbiterium znajduje się niska kwadratowa zakrystia zaś przed fasadą zach. kruchta. Ścięte naroża nawy i ściany boczne ramion krzyża ujęte są jońskimi pilastrami, w strefie sklepiennej zwieńczone płaskorzeźbionymi wazonami. Nawa sklepiona jest kopulasto, zakrystia przykryta stropem a ramiona krzyża i kruchta przykryte sklepieniem żaglastym. Zewnątrz wszystkie narożniki ujęte uproszczonymi pilastrami toskańskimi z profilowanym gzymsem wieńczącym. Elewacje ramion krzyża zwieńczone gzymsowanymi trójkątnymi szczytami. nakryte osobnymi dachami dwuspadowymi, które łączą się z załamanym dachem nawy, nad ramieniem zachodnim wieżyczka na sygnaturkę, wysoka, czworoboczna o ściętych narożach z hełmem ośmiodzielnym profilowanym. Nad kruchtą czteropołaciowy dach kopulasty, kryty łupkiem.