Na Polanie Izerskiej (965 m) kiedyś była osada drwali i gospoda dla turystów (Iserkammbaude). Obecnie stoi jedynie stodoła leśnictwa, noclegownia dla pracowników leśnych, zrujnowane garaże i wiata przeciwdeszczowa. Prowadzi tędy asfaltowa szosa, którą lubią spacerować kuracjusze ze Świeradowa na Halę Izerską, niedostępna dla cywilnych kierowców.
Powojenna nazwa wzięła się od jej ówczesnego przeznaczenia – jej mieszkańcami byli miejscowi drwale. Według dawniejszych źródeł, po 1945 r. osada na polanie stopniowo wyludniała się aż do zaniku. W obecnym czasie jest wiadomo, że miejscowa ludność osady została wysiedlona, w wyniku decyzji ówczesnych władz. Przez jakiś czas była prawdopodobnie prawdziwą osadą przemytników prężnie działających na polsko-czeskim pograniczu. Ostatnimi stałymi mieszkańcami Drwali byli leśnicy, którzy w latach 80. usuwali skutki klęski ekologicznej w izerskich lasach (moose <- wikipedia).