10-kondygnacyjny Dom Naukowca przy pl.Grunwaldzkim, zaprojektowany w 1958 r. przez zespół autorski z wrocławskiego Miastoprojektu: arch. Edmund Frąckiewicz, arch. Jadwiga Hawrylak-Grabowska, arch. Igor Tawryczewski, arch. Maria Tawryczewska. Wykonawca - Wrocławskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Mieszkaniowego.
Obiekt ukończony na przełomie 1960/61 r. był wówczas najwyższym nowo wznoszonym budynkiem w mieście, zlokalizowanym w eksponowanym punkcie jednego z najważniejszych węzłów komunikacyjnych Wrocławia. Charakterystyczny rysunek elewacji frontowej podkreśla horyzontalny układ bryły nieprzerwanymi pasami szkła i przegród podokiennych, którym nadano fakturę falistego eternitu. Na tę kanwę nałożono przemienny rytm pełnych, jasnych balustrad balkonów. Kompozycję tę zamykają ściany szczytowe skrajnych segmentów budynku, przy czym segment wschodni został obrócony o 90°, co pozwoliło uzyskać ciekawy rezultat przestrzenny w zestawieniu obiektu z istniejącą pierzeją ul. Marii Curie-Skłodowskiej. Ostatnia, gospodarcza kondygnacja, od strony wnętrza blokowego posiadała taras rekreacyjny. Całość opisanej kompozycji unosi się nad jednorodną płytą przeszklonego parteru usługowego. Autorzy, wykorzystując istniejące różnice terenu, wytworzyli przed budynkiem platto, dając bezpieczną przestrzeń dla pieszych i nawiązując do rozwiązania przedpola wcześniej wzniesionych w sąsiedztwie gmachów Politechniki Wrocławskiej.
Mister Wrocławia 1960