Zbigniew Tadeusz Kamykowski (ur. 15 października 1921 w Chełmie, zm. 30 września 1998 w Warszawie-Ursusie) – artysta fotografik, członek rzeczywisty Związku Polskich Artystów Fotografików Okręgu warszawskiego (ZPAF) (od 1952 r). W sposób wyjątkowo ambitny i nieprzeciętny potrafił fotografować piękne dzieła sztuki w plenerze, we wnętrzach zabytkowych obiektów, oraz muzeach całej Polski. Był autorem wielu fotografii artystycznych z zakresu krajobrazu, folkloru, architektury, malarstwa, sztuki sakralnej ...
Zbigniew Tadeusz Kamykowski (ur. 15 października 1921 w Chełmie, zm. 30 września 1998 w Warszawie-Ursusie) – artysta fotografik, członek rzeczywisty Związku Polskich Artystów Fotografików Okręgu warszawskiego (ZPAF) (od 1952 r). W sposób wyjątkowo ambitny i nieprzeciętny potrafił fotografować piękne dzieła sztuki w plenerze, we wnętrzach zabytkowych obiektów, oraz muzeach całej Polski. Był autorem wielu fotografii artystycznych z zakresu krajobrazu, folkloru, architektury, malarstwa, sztuki sakralnej . Jego fotografiami ilustrowane były liczne albumy o sztuce. Bardziej znane to: ”Canaletto”, „Nikifor”, „Kobieta w malarstwie”, „Gotyckie malarstwo tablicowe”, „Malarstwo z Galerii Jana Pawła II”, „Polonia arte e cultura”, „Renesans w Polsce”, „Sztuka romańska”, „Muzeum Narodowe w Warszawie”, „Polaków portret własny” ,”Wrocław na wyspach”, dokumentacja wystawy kolekcji Porczyńskich. Inne wcześniejsze to: „Mazowsze”, „Pieśni Podhala”, „Ludowe instrumenty muzyczne”, Niektóre z cykli fotografii zostały wykorzystane do kalendarzy rocznych. Wykonywał również,( w początkowym okresie swej pracy ), widokówki i foldery , dla „Ruchu” , dokumentując tak przez wiele lat całą Polskę. Współpracował z Zakładem Narodowym im. Ossolińskich, Muzeum Narodowym w Warszawie i Krakowie, oraz z wieloma wydawnictwami jak: Arkady, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, P.W.N., Polonia i inne.
Pokaż więcej
Pokaż mniej