Dzielnica Krzyki zlokalizowana jest między rzeką Ślęzą, a Partynicami i Borkiem. Wieś wzmiankowana była już w 1425 roku jako Cretern, położona w okolicach obecnej ulicy Wawrzyniaka. W 1795 roku wieś wraz z karczmą była własnością szpitala św. Trójcy. Wtedy też zaledwie 7 domostw zamieszkiwanych było przez 30 mieszkańców. Po 1830 roku obszar Krzyków był własnością prywatną. W poł. XIX wieku było już 16 domów i 120 mieszkańców zajmujących się głównie ogrodnictwem. Wieś Krzyki włączono w 1928 roku do miasta Wrocławia.

Krzyki szybko przekształciły się w podmiejską dzielnicę. W latach 30. powstała zabudowa willowa i wielorodzinna, m.in. Osiedle Policyjne . Po wojnie zabudowę uzupełniono domami jednorodzinnymi, a w połowie lat 70. osiedlem „Przyjaźni Polsko-Radzieckiej” (ob. Przyjaźni). W latach 80. zbudowano kościół św. Trójcy i stadion WKS przy ulicy Skarbowców z kompleksem basenów kąpielowych. Kolejny rozwój dzielnicy zaczął następować od połowy lat 90. poprzez budowę osiedli przy ul. Gradowej, Zefirowej, Róży Wiatrów, Skarbowców i Porannej. W połowie pierwszej dekady XXI wieku rozpoczęto rozbudowę mieszkalną wzdłuż ul. Krzyckiej i Skarbowców.

Od 1743 do 1845 - Kritern (kłótnik)
Od 1845 do 1945 - Krietern (kłótnicy)
Od 1945 - Krzyki