Kościół św. Karola Boromeusza przy ul. Kruczej i Gajowickiej we Wrocławiu. Kościół został wybudowany w latach 1911-1913 wg projektu Josepha Maasa na placu łączącym kilka ważnych osi widokowych. W czasie wojny został częściowo zniszczony, przejęty przez franciszkanów w latach 50. odbudowany i wyposażony.

Kościół św. Karola Boromeusza to neoromańska trzynawowa i pięcio przęsłowa hala na planie krzyża łacińskiego. Murowana i tynkowana z kamiennym detalem i rustykalna okładziną części elewacji. Nawa główna nakryta została gwiaździstymi i przeskokowymi sklepieniami, wsparta na filarach wiązkowych z neoromańskimi kapitelami i przewiązką. Transept pięcio przęsłowy, jednoprzęsłowe prezbiterium zakończono półkolistą apsydą, flankowane przez dwie wieże w części górnej wieloboczne, w nich tez znajdują się kaplice otwarte do wnętrza. Ściany transeptu we wnętrzu ozdobiono ślepymi arkadowymi galeriami. W fasadzie rozbudowana 4-boczna wieża ujęta narożnymi wieżyczkami i zwieńczona ostrosłupowym hełmem. W fasadzie znajduje się wejście główne a dodatkowe wejścia umieszczono w transepcie i elewacjach bocznych. Od wschodu mamy widok na zakrystię, kaplice boczne, prezbiterium i wieże co daje bardzo interesujący widok budowli. Obok kościoła pw. św. Jerzego Męczennika i Podwyższenia Krzyża Św. najciekawsza zachowana neoromantyczna świątynia we Wrocławiu.
kris_2 za: Leksykon architektury Wrocławia, Wrocław 2011.