Ulica Drukarska we Wrocławiu powstała pod koniec XIX wieku. Jej najstarszy odcinek biegł od ul. Wielkiej na południe do nieistniejącej dziś drogi zwanej Kräuterweg. Przedłużenie dalej na południe aż do ul. Sztabowej nastąpiło w pierwszych latach XX wieku. Mniej więcej w tym samym czasie powstała zabudowa ulicy. Patronem został Johannes Gensfleisch zum Gutenberg (ok. 1396-1468), złotnik i drukarz, wynalazca ruchomej czcionki.

W czasie II wojny światowej cała zabudowa ulicy Drukarskiej została zrównana z ziemią. Po wojnie wprowadzono obecną nazwę w pewnym stopniu nawiązującą do przedwojennej. W kolejnych latach w miejscu przedwojennych domów wzniesiono nowe bloki z wielkiej płyty.