Linia Wrocław Psie Pole - Trzebnica wchodziła w skład Kolei Prawego Brzegu Odry (
Rechte - Oder - Ufer Eisenbahn, ROUE). Plany budowy linii powstały już w latach 1883-1884. Wówczas planowano poprowadzić ją z Oleśnicy, dalej przez Trzebnicę do Żmigrodu lub Prusic, ze względu na lokalizację kopalni węgla brunatnego. W roku 1884 proponowano, aby trasa linii przebiegała z Wrocławia Psiego Pola do Trzebnicy, a następnie przez Uraz, Wołów, Ścinawę, w kierunku Szczecina. Celem zaś takiego projektu miało być uniezależnienie się od Kolei Górnośląskiej (
Oberschlesische Eisenbahn, OSE). Powyższego planu jednak nie udało się zrealizować, gdyż na drodze stanęło wcześniejsze otrzymanie koncesji na budowę przez Kolej Wrocławsko-Świebodzicką (
Breslau - Freiburger Eisenbahn, BrFr). Dzięki staraniom Trzebnicy i Prusic od roku 1878 podjęto prace nad projektem przebiegu i później budowy linii o znaczeniu lokalnym. Trasa miała przebiegać z Wrocławia przez Trzebnicę do Prusic, ale ostatecznie zadecydowano o tym, iż Trzebnica pozostanie stacją końcową. Linię wybudowano w 1886 roku, z państwowych środków finansowych. Otwarcie było dwuetapowe - 11 listopada 1886 roku otwarto odcinek Wrocław Psie Pole (
Breslau Hundsfeld) - Brochocin (
Gros Totschen) o długości 15,6 km, a pierwszy pociąg wjechał na dworzec w Trzebnicy (
Trebnitz) dnia 1 grudnia 1886 roku. Ostatecznie przebieg trasy przedstawiał się następująco:
- Wrocław Psie Pole (Breslau Hundsfeld)
- Wrocław Zakrzów (Sacrau)
- Wrocław Pawłowice (Pawelwitz)
- Pasikurowice (Paschkelwitz)
- Siedlec Trzebnicki (Sedlitz)
- Brochocin Trzebnicki (Gros Totschen)
- Trzebnica (Trebnitz)
W latach 70. przewozy kolejowe drastycznie malały, a w tym okresie prędkość handlowa na tym odcinku wynosiła 20 km/h. W latach 80. przeprowadzono częściowy remont linii podwyższając równocześnie prędkość handlową do 50 km/h dla pociągów pasażerskich i 45 km/h dla składów mieszanych. W latach 1984-1988 kursowało do Trzebnicy do siedmiu par pociągów na dobę, w tym jeden prowadzony podwójną trakcją lokomotyw SP45. Od roku 1988 jednak regres przewozów na linii był już znaczny - w latach 1990-91 kursowały już tylko dwie pary pociągów pasażerskich na dobę, w tym jeden pasażersko-towarowy. Ostatecznie linię zamknięto dla ruchu pasażerskiego 21.06.1991 r., pociągi towarowe zawieszono 02.12.1999 roku, ostatni pociąg PKP pojawił się na linii w 2002 roku. Od tego momentu linia dzierżawiona była przez Dolnośląskie Koleje Regionalne Sp. z o.o., które organizowały przejazdy okolicznościowe własnym taborem i planowały wznowienie ruchu pasażerskiego na tej linii. W roku 2006 PKP wypowiedziało umowę z DKR i postanowiło zlikwidować linię. Ostatni, pożegnalny przejazd DKR miał miejsce 7 października 2006. Tymczasem po długich rozmowach linia została przejęta 11 października 2007 przez zarząd województwa dolnośląskiego. W 2009 r. linię zmodernizowano i przywrócono ruch osobowy 20.09.2009 r. Obsługę linii prowadzą Koleje Dolnośląskie z wykorzystaniem szynobusów. Pociągi zatrzymują się na stacjach Wrocław Nadodrze, Wrocław Sołtysowice, Wrocław Psie Pole, Wrocław Zakrzów, Wrocław Pawłowice, Pasikurowice, Siedlec Trzebnicki, Brochocin Trzebnicki i Trzebnica. Średni czas podróży wynosi 37 minut.
Kilometraż stacji (st.) i przystanków (po.) liczony od stacji Wrocław Psie Pole:
- , Wrocław Psie Pole, st., km 0,000
- , Wrocław Zakrzów, po., km 1,171
- , Wrocław Pawłowice, po., km 2,666
- , Ramiszów, ładownia, km 5,1
- , Pasikurowice, po., km 7,526
- , Siedlec Trzebnicki, po., km 10,392
- , Pierwoszów, ładownia, km 13,0
- , Brochocin Trzebnicki, po., 15,696
- , Trzebnica, st., km 19,736
