W połowie drogi, przy czerwonym szlaku na Maciejową stoi pomnik dla konia. Tablica z granitowej płyty na której jest wiersz i podkowa.
---------------------------------- Przy ścieżce w połowie drogi na Maciejową, przy wejściu do lasu, stoi "Pomnik konia" postawiony na pamiątkę śmierci wiernego zwierzęcia. Kochał konia tak bardzo, że gdy ten padł, napisał wiersz i umieścił go na pomniku. Na granitowej płycie wyryto piękny wiersz i umieszczono małą podkowę. Poniżej tekst, który można przeczytać na ...
W połowie drogi, przy czerwonym szlaku na Maciejową stoi pomnik dla konia. Tablica z granitowej płyty na której jest wiersz i podkowa.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
---------------------------------- Przy ścieżce w połowie drogi na Maciejową, przy wejściu do lasu, stoi "Pomnik konia" postawiony na pamiątkę śmierci wiernego zwierzęcia. Kochał konia tak bardzo, że gdy ten padł, napisał wiersz i umieścił go na pomniku. Na granitowej płycie wyryto piękny wiersz i umieszczono małą podkowę. Poniżej tekst, który można przeczytać na pomniku (pisownia oryginalna). Burzanowi z „Sonetów krymskich” wybrałem imię z ostrokrzewu szlachectwo krwi dumy tyle że mógłbym być twoim ordynansem w grzywie wiatr wedle praw które szanuje wiatr wedle praw które szanują zwierzęta bez słowa skargi padłeś wklejony w poświatę gór ze stepów koń oddany ziemi nie zetniesz traw galopem bez rytu w śniegu pozostanie białe pole Burzan cichy w koronie śmierci kantar nad martwym okiem smagania wichrów i upadki groźne nocne pijanie krew stygnąca na całunie gwiazd exitus est owies ściskam w dłoni gdy na niego patrzę słyszę tętent rosi się podkowa srebrem CMNK – lipiec 2012 Za |
|||||||||||||||||||||||||